14 września obchodzimy ważne wydarzenie w kalendarzu liturgicznym Kościoła katolickiego. Ustanowione w IV wieku Święto Podwyższenia Krzyża Świętego upamiętnia odnalezienie Krzyża przez św. Helenę oraz jego podwyższenie przez cesarza Herakliusza. Współcześnie jest okazją do przypomnienia wiernym o znaczeniu Krzyża jako symbolu zbawienia i miłości Boga do ludzi.
Święto Podwyższenia Krzyża Świętego ma swoje korzenie w IV wieku, kiedy to św. Helena, matka cesarza Konstantyna Wielkiego, zainicjowała do Jerozolimy w celu odnalezienia Krzyża, na którym umarł Jezus Chrystus. Po jego odnalezieniu w na górze Golgota w Jerozolimie zbudowano dwie bazyliki:
- Męczenników (Martyrium), nazywana również Bazyliką Krzyża,
- Zmartwychwstania (Anastasis).
Obie świątynie zostały poświęcone i przekazane lokalnemu biskupowi dnia 13 września 335 r. Ze względu na to, że relikwia na widok publiczny trafiła dzień później, właśnie 14 września ustanowiono Święto Podwyższenia Krzyża Świętego. Adoracje, które odbywały się w Bazylice Zmartwychwstania, zostały opisane w świadectwie mniszki Egerii.
W 614 roku krzyż został wykradziony przez Persów, lecz odzyskany przez cesarza Herakliusza w 628 roku. Podania głoszą, że władca chciał osobiście wnieść Krzyż na swoich barkach na górę Golgota – jednak udało mu się go udźwignąć dopiero wówczas, gdy zdjął z siebie bogate szaty. To właśnie za jego czasów podzielono relikwię na drobne fragmenty i rozdano okolicznym świątyniom.
14 września w kalendarzu liturgicznym ma głębokie znaczenie teologiczne i duchowe dla wiernych Kościoła Katolickiego. Przypomina o męce i śmierci Jezusa Chrystusa na krzyżu, która stała się źródłem zbawienia dla ludzi. Krzyż symbolizuje miłość Boga do ludzi, który oddał swojego Syna na ofiarę za grzechy świata. Ponadto, święto to jest okazją do refleksji nad własnym życiem duchowym i dążeniu do zbawienia. W liturgii tego dnia czytane są fragmenty Pisma Świętego dotyczące męki Jezusa oraz znaczenia krzyża w historii zbawienia.