Temat relikwii (łac. reliquiae), dosłownie resztek, pozostałości po osobach świętych, jest kwestią kontrowersyjną. Czczenie ich jest powszechne zarówno w katolicyzmie, jak i prawosławiu, natomiast zanegowane w protestantyzmie. Najważniejsze nie jest jednak to, że same relikwie mają jakieś nadprzyrodzone właściwości, gdyż nie o ,,magię? tu chodzi. Celem kultu jest uwielbienie Boga, który sprawił, że dana osoba jest święta.
Relikwie wskazują nam zatem jakie życie podoba się Stwórcy i przypominają, że świętość jest realnie istniejącą rzeczywistością. Ze względu na rodzaj i materię, jaka uznana została za relikwię, możemy wyróżnić różne stopnie i charakterystykę tych widzialnych darów.
Zobacz relikwiarz pozłacany!
Po beatyfikacji, bądź kanonizacji, danemu błogosławionemu lub świętemu przypisywany jest kustosz, który rozporządza rozdzielaniem relikwii. Wszystko odbywać się musi za zgodą i zatwierdzeniem Stolicy Apostolskiej, gdyż w historii Kościoła, szczególnie w średniowieczu (choć niestety również w dzisiejszych czasach), mnożyły się przypadki rozpowszechniania fałszywych pozostałości i przypisywania im niestworzonych legend i właściwości.
Każda relikwia, której oddaje się cześć musi być zatem potwierdzona świadectwem autentyczności, a jej dokumentacja sygnowana odpowiednim podpisem i przypieczętowana. Prawo kanoniczne stoi na straży tematu relikwii i uznaje za niegodne ich sprzedawanie. Przed ofiarowaniem takiego daru, sprawdzana zostaje wnikliwie osoba, bądź parafia, która ma się stać jego powiernikiem. Następnie obserwuje się przbieg kultu i świadectw otrzymanych łask, a na tej podstawie potwierdza się godność instytucji do posiadania relikwii.
Zobacz relikwiarz św. Rity!
Dzielone na malutkie kawałeczki, pokrojone nożykiem i zabezpieczone perfekcyjnie odpowiednimi preparatami szczątki, niejednokrotnie opatrzone drogocennymi, jubilerskimi zdobieniami - to nie jedyny rodzaj istniejących relikwii. Zasadniczo wyróżnia się 3 stopnie takich pozostałości po świętych:
Relikwie I stopnia: są uznawane za najbardziej drogocenne i najistotniejsze. To pewne fragmentaryczne pozostałości ciała zmarłego świętego, bądź błogosławionego, a więc: kości, krew, włosy, paznokcie, szczątki skóry itp.. Przykładem tego typu może być jeden z najcenniejszych relikwiarzy św. Jana Pawła II, znajdujący się w łagiewnickim Sanktuarium jego imienia. Zawierająca on ampułkę z krwią papieża, umieszczoną w szklanej szkatule wbudowanej w marmurowy ołtarz.
Relikwie II stopnia: do nich zaliczane są wszystkie przedmioty związane ze świętym, z których korzystał za życia, z którymi miał bezpośredni kontakt np. osobiste modlitewniki, różańce, ale także ubrania, czy dane przedmioty użytku codziennego. Za najistotniejszą relikwię II stopnia uznawany jest choćby Całun Turyński.
Relikwie III stopnia: to takie, które mają najmniejszą wagę. Są to przedmioty luźno powiązane ze świętym np. których dotknął, czasem też rzeczy potarte o relikwie wyższych stopni. Do takich pozostałości można zaliczyć np. sutannę papieską
Kliknij i zobacz nasz relikwiarz papieski!
Obecnie niestety rynek nielegalnego handlu relikwiami kwitnie. Kościół jasno wyraża swoje stanowisko w tej sprawie twierdząc, że bez zgody papieskiej nie można ich przenosić, czy rozporządza ich stanem. Jak już wyżej wspomniano, równie niegodnym jest ich sprzedaż.
Prawo świeckie zabrania jednak handlu jedynie relikwiami stopnia I. Warto pamiętać jak istotne jest poszanowanie tych niezwykłych pozostałości po wzorach do naśladowania i za ich przyczyną, przybliżać się do świętości i wzrastać w wierze. Piękne, gotowe relikwiarze gotowe do umieszczenia w nich relikwii oraz ciekawe książki dotyczące tego niezwykłego tematu znajdą Państwo w naszej ofercie. Serdecznie zapraszamy do skorzystania.