Nieznani święci - wspomnienie św. Roberta Bellarmina

06-09-2021

Zapewne każdy jest w stanie wymienić imiona przynajmniej kilku świętych, których życiorys nie jest mu obcy. Święta Jadwiga Andegaweńska, święta Kinga, święty Krzysztof ? to jedynie kilku spośród grupy kanonizowanych, o których każdy słyszał na lekcjach historii czy religii w szkole. Istnieje jednak ogromna liczba świętych, o których życiorysie większość ludzi nie słyszała bądź nie zna ich dokładnie. Jednym z nich niewątpliwie jest urodzony w 1542 roku święty Robert Bellarmin, a właściwie Roberto Francesco Bellarmino. W związku ze zbliżającym się dniem wspomnienia tej ważnej dla Kościoła katolickiego postaci, który przypada na 17 września, postanowiliśmy przybliżyć nieco jego historię.

Niepokorny, idący własną ścieżką

W wieku 18 lat Robert Bellarmino wstąpił do Towarzystwa Jezusowego. Jego pragnieniem było powiązanie swojego życia z posługą kapłańską. Nie było to jednak tym, co zaplanował dla niego jego ojciec. Chciał on bowiem, aby syn piął się po szczeblach kariery politycznej. Robert nie miał jednak zamiaru słuchać zaleceń ojca. Już w 1570 roku, w wieku 28 lat, złożył profesję zakonną i w tym samym roku, w Niedzielę Palmową, przyjął święcenia kapłańskie. Wykładał na wielu uniwersytetach, a w 1578 roku został mianowany rektorem Kolegium Rzymskiego, w którym uprzednio pełnił funkcję zwierzchnika katedry teologii.

Po szczeblach kariery na Tron Piotrowy

Bellarmin robił wszystko, aby jego służba dla Kościoła była jak najlepsza. Chciał całym życiem poświęcić się głoszeniu Słowa Bożego. W kwietniu 1602 roku przyjął sakrę biskupią. Jego posługa była doceniana przez wszystkich członków Kościoła katolickiego. W związku z tym, na konklawe po śmieci papieża Klemensa VIII był jednym z najpewniejszych kandydatów na Tron Piotrowy. Więcej głosów zebrał jednak Paweł V, który objął władzę zwierzchnią w Kościele katolickim. On także doceniał pracę, jaką Bellarmin wkładał w życie katolickie nie tylko Rzymu, ale i całej Europy. Dlatego też przywrócił Roberta na stanowiska w Wiecznym Mieście. Jedną z jego największych zasług było rozwiązanie konfliktu między Stolicą Apostolską a Republiką Wenecką.

 

Kup książkę Co to za święty? tutaj!

To właśnie dzięki jego pośrednictwu i stworzonym przez niego trzem orzeczeniom dotyczącym problemów tam zachodzących, udało się załagodzić nieporozumienia. Rok po tym konflikcie pojawił się kolejny problem, który Bellarmino postanowił rozwiązać. Jakub I, król angielski, postanowił utworzyć jeden Kościół w Wielkiej Brytanii, co wiązało się z nakazem składania podpisów pod przysięgą na wierność. Robert stanowczo wystąpił przeciwko Jakubowi I, potępiając jego plany.

Dobry przyjaciel, surowy inkwizytor

Jedną ze znanych postaci, z którą Bellarmino utrzymywał przyjazne kontakty, był sam Galileusz. Kiedy wygłosił on teorię heliocentryczną po raz pierwszy, w 1615 roku, rzymska Inkwizycja surowo potępiła tę tezę. Robert stał się wtedy pośrednikiem, który dostarczył Galileuszowi upomnienie, a następnie odebrał i przekazał dalej jego deklarację pokory. Robert Bellarmino był także surowym i niezwykle obowiązkowym inkwizytorem. Nadzorował on cały proces oraz egzekucję Giordana Bruna, który za głoszone herezje został skazany na spalenie na stosie na głównym placu w Rzymie ? Campo de?Fiori.

Postać Roberta Bellarmino jest niezwykle interesująca, a jego biografia jest pięknym przykładem życia poświęconego Bogu i służbie dla Kościoła katolickiego. Kanonizacja Bellarmino odbyła się w 1930 roku, a przeprowadził ją ówczesny papież  Pius XI. Warto poznać więcej szczegółów z życia tego świętego, patrona katechetów. Jeśli chcieliby Państwo poznać biografie innych, mniej znanych świętych, zapraszamy do zapoznania się z ofertą naszego sklepu! Wszystkie życiorysy i obrazy kanonizowanych znajdziecie Państwo na naszej stronie internetowej.